Sahifa yuklanmoqda . . .
Yurak - Asarlar - yurak so'zi ishtirok etgan barcha asarlar
Navqiron kuz saltanatida Bir tavakkal fitnadir bu on. Kuz titrandi nogoh taxtida — O, Yer — Ko‘kda oppoq g‘alayon...
Saraton — ochiq yuz, Baxtiyorim ketdi. Qolmadi men bilan Beqarorim ketdi. Ey, barg, sening kabi Men ham sarg‘aydim, Vaqtning qo‘llarida E’tiborim ketdi...
Meni asta-asta xazon aylar dard — Meni yuta boshlar torlik, tanqislik... "Yo‘lim qani?", deyman — ko‘rinadi qalb, "Manzil qayda", deyman — kelar yolg‘izlik.
Qizg‘aldoqlar gulxaniga Isingani ketdim men... Gulxanning eng ulkaniga O‘lmay turib yetdim men.
Mayda tashvishlarda maydalandim men — Ming taraf yugurdi mingta bo‘lagim. Eski yo‘llarimda qaytalandim men — Tilagim to‘zidi, toldi yuragim.
Mening ko‘kragimda otlar chopadi, Mening ko‘kragimda beayov qirg‘in. Ming bitta yuragim o‘lim topadi, Ming bitta hayotim bo‘ladi surgun.
Chida, yurak — zormonda, Samovatda — qo‘llarim. Quyosh ko‘kda chirmanda — Kuyib ketdi qo‘llarim.
Shamollarda ko‘zimdan Uchgan yoshimsan, yor-a. Ko‘ngil tubiga cho‘kkan Otash toshimsan, yor-a.
Nogoh sovuq tushdi, Nogoh qor tushdi — Gullagan boqqami, Nodon yurakka. Yashil saltanatim Tush kabi uchdi, Yashil saltanatim Qotdi ko‘lmakda.
Siz qarg‘aysiz taqdiringizni, Ham aytasiz unga tashakkur: — Biz yo‘q qildik bir-birimizni... Biz yo‘q qildik...Xudoga shukur!...
Barcha ertaklarning Qahramoniman. Ertakda yashamoq — O, naqadar soz. Parqu bulutlarning Oppoq yonidan, "Uchar galam"larda Qilaman parvoz.
Ishqning osmonida oyga qo‘shilib, Aylangan boshingga bulutlar qaytar. Mening quchog‘imda kuyday eshilib, Asta shivirlaysan: — Joningiz qayda?
Sevging yuragimda bir daryo bo‘ldi, Falakdan falakka oqdi betinim. Qaradim: u nogoh qon bilan to‘ldi — Senga nima bo‘ldi, sevgilim?
Ko‘zimdan ko‘ra Yuragim ko‘proq yig‘ladi. Oyog‘imdan ko‘ra Yugurdi ko‘proq...
Ko‘ksimda izg‘irinlar. Ko‘ksimdagi muz — kimlar?.. Kimlar?.. Jim... Otildi o‘q. Yomonlikning ismi yo‘q...
Mening o‘ng qo‘lim bor, Mening so‘l qo‘lim. O‘ng tomonim — bo‘m-bo‘sh, So‘lida — yurak. Yuraksiz tomonda (Bilmayman o‘zim!) Yuraksiz boshim ham bo‘lishi kerak.
Odamgamas, haqqa ishon, Sen kim bo‘lsang — shudir zamon. Ko‘ksingni buz, etgin vayron — Qaytadan bir yurak o‘stir.
Kechalari yurak sanchadi, Tutunlarga to‘ladi boshim. Rutubatli tunni yanchgani, Ruhimda bir porla, quyoshim.
Qurbon qushning patlari kabi Ruhim — to‘zg‘in, yuragim — to‘zg‘in. Qonli bazm qurmoqda, rabbim, Vujudimda uyg‘ongan quzg‘un.
Iztirobdan Yurak yuksalib borar, Teranlashib borar, Borar kenglashib, Go‘shtlikdan Asabga aylanib borar...
Bo‘linib boryapman ming bir bo‘lakka, Ona, oqibatim adashib ketdi. Bolam, qayerlarda qoldi shafqatim? Sevgilim, labimni yo‘qotib qo‘ydim.
Xayr... Yig‘lamang... Agar qaytsangiz, Kalit o‘sha joyda bo‘ladi...
Tovusday yaltiroq, ey go‘zal yirtqich! Mana, ko‘ksimni yirt, mana, qonim — ich! Ko‘yingda shamolday jismim sovrilgan, Falakda yangi oy — mening qovurg‘am...