Sahifa yuklanmoqda . . .
Usmon Azim She'rlari - Aziz foydalanuvchi! Agar siz hayotning past-u baland yo'llari aro kezib, dunyoning sho'rishlaridan toliqqan bo'lsangiz, bizga qo'shiling va ko'ngingizni ezgu hislarga oshno eting! Ushbu to'plamdan o'zbek va jahon she'riyatining eng sara namunalari o'rin olgan bo'lib, ular sizni dunyo tashvishlarini bir on bo'lsa-da unutib, tafakkurning cheksiz osmonida parvoz qilmoqqa chorlaydi.
Daraxtlarni zulumot ko‘mdi. Daraxtlarga qarg‘alar qo‘ndi. Zulumotni oralab, noxush Qanot qoqib, o‘tdi bir boyqush.
O‘lim bordir — tiriklik yuksalishda doim hushyordir. Tiriklarga tiriklikdan jabr-u sitam lek bisyordir. Qaro tuproqqa kirmoqdan endi men ne uchun qo‘rqay— Qaro yerning tagida sen kabi bir yaxshi do‘st bordir.
U — osmondan tushgan dahriy qush — Yoqib yuksak hayotlarini, Odamlarga in’om qilar xush — Yulduz hidli qanotlarini...
Sahro — cheksiz jondor — meni yutadi, Yгtadi to‘rt taraf — to‘rt tubsiz ummon. Tunday fojiamni tunlar kutadi... Xavotir horitdi. Men qurdim qo‘rg‘on.
Qaro tunda — Boysun tog‘ida Uchta do‘stim yoqadi gulxan. Va gulxanning tegarasida Qorong‘ulik zich tortar birdan.
Zanjirband it huradi, Tunga qarab g‘ingshinar... Gulbutaning tagida O‘ltiradi ajina...
Jonholatda itlar hurar — Tor ko‘chada to‘polon. Anqovlangan qaysi mushuk Ko‘chada bo‘ldi talon?
Tarqab ketdi bulutlar birdan, Itlar oldi o‘zin soyaga. Maysalarni shovshatib, qirga Olov kunlar chiqdi piyoda...
Bog‘lar — aniq. Chizib qo‘yilgan. Har bir butoq — bir o‘ychan tasvir. Go‘yo bunda ming yil kuyingan, Zahmat chekkan Chinlik musavvir.
Beshamollik qo‘ynida mudrab, Silqib oqar tumanmi, tutun. Bu harirlik ichida titrab, Bugun ko‘nglim bo‘ladi butun.
"Shashmaqom"ning qay sho‘basida Yig‘layotir ko‘nglim bu kecha? Musiqani bo‘lmagin, bedard... Olam temir zirhini yechar...
Barcha ertaklarning Qahramoniman. Ertakda yashamoq — O, naqadar soz. Parqu bulutlarning Oppoq yonidan, "Uchar galam"larda Qilaman parvoz.
Sohillarga quyosh va dengiz Odamlarni tashladi sochib. Qumda — erib — mudraydi bir qiz Badanini osmonga ochib.
Senga ham aytmayman, sen ham eshitma, Nimaga, qay kuni, kim uchun kuldim? Kuzgi xayol kabi turma eshikda, Men, axir, senimas — ilonni suydim.
Endi bizga ishq yo‘llari xatarlidir, Ma’yuslidir, og‘riqlidir, kadarlidir, Ibtidomiz intihodan xabarlidir, Quvonchi oz, g‘ami o‘lim qadarlidir.
Ishqning osmonida oyga qo‘shilib, Aylangan boshingga bulutlar qaytar. Mening quchog‘imda kuyday eshilib, Asta shivirlaysan: — Joningiz qayda?
Bosib kela boshlar shom qorong‘usi, Uylarda chiroqlar charaqlar sho‘x-sha’n. Bu xona kechani kutib olgusi, Xo‘mrayib, badqavoq bir nazar bilan.
Sevging yuragimda bir daryo bo‘ldi, Falakdan falakka oqdi betinim. Qaradim: u nogoh qon bilan to‘ldi — Senga nima bo‘ldi, sevgilim?
Yuraver. Qolma yo‘ldan. Qolgan qolar. Achinma. Cho‘chima hech narsadan — O‘zbekiston oldinda.
Tun yarmida saraton ham Hokimligin tashladi. Ko‘ksi hamon yonib yotar Yalangdagi toshlarni.
Zanjirlarni uzdim, G‘ullarni buzdim. Oxir zindonni ham ayladim vayron. Erkin havo bilan hur bazm tuzdim — O‘ynadim bearmon, Kuldim bearmon.
Bu tosh g‘arib edi tog‘lar poyida Qoyalar qoshida juda xor edi. Teng edi pastlarning changu loyiga, Himmatu madadga balki zor edi.
Xayr-xo‘sh yo‘q — jo‘nayman bexos Sog‘inchning hur so‘ziga ko‘nib. Boysun menga chiqadi peshvoz Oqdovonda boychechak bo‘lib...
Hamma mendan minnatdor, Hamma ochadi quchoq. Ammo qaydan qadalgan Yelkamga buncha pichoq?..