Sahifa yuklanmoqda . . .
B - Asarlar - b so'zi ishtirok etgan barcha asarlar
Bahor o‘tdi. Ko‘kda ko‘rinmas bulut, O‘rimga chog‘lanib sarg‘aydi dala. Men o‘n kun yashadim yoningda kulib, Endi fursat yetdi ketishga, ona.
Bu odamning ikki qo‘lida ikki qappaygan to‘rxalta, ro‘zg‘oridan boshqa dunyoni bilmaydi bu odam. Bu odam dushman bilan quvongani uchun do‘stlarining yonida g‘amgin.
Aprel. Olmaota. Tongotar. Jimlik. Bir yengil shabboda oqadi ravon. Mash’um bu xabarni yetkazdi kimdir — Devorga suyandi G‘afur al G‘ulom.
Surat parchasini yerdan ko‘tardim, Bir ko‘z boqar edi menga alamkor. Toshkent bog‘larida xazon tutardi, Daraxtlar ortida kezardi g‘ubor.
Shoirlar erta tug‘iladilar. Bahorning to‘ng‘ichi — boychechakday. Shoirlar armon bilan o‘ladilar, Bahorning to‘ng‘ichi — boychechakday.
Olis yurtning begona isi Sohillarni ko‘mdi nogahon. Tund bo‘lsa ham dengizning yuzi Kema qaytdi safardan omon.
Yomg‘ir. Bekat. Erkakning egnida yomg‘irpo‘sh. Ayolning ko‘ylagi badaniga yopishgan.
Bekor. Yolg‘on. Botmagan Muhabbatning quyoshi Tun keldi deb dodlagan, Bevafolar ko‘z yoshi.
Bizni chalkashtirdi soat millari, Soating to‘xtadi o‘n yil muqaddam. O‘n marta aylandi mening yillarim. Sen o‘n yil kechikib kelding, Muharram.
O‘sha — meni hech kim sog‘inmagan shom Avto bekatida hayrona turdim. Boshimni ko‘tarib boqdim bir zamon. Qarshimda bir yigit, bir qizni ko‘rdim...
Ko‘zing qaro sening, qoshlaring qaro, YUzlaring oq sening, kulishlaring oq. Qo‘lingdagi ta’na toshlaring qaro, Menga g‘amgin boqib turishlaring oq.
O‘zgani sevsang, sevgin, Men ham senga zormasman! Kel, yonimga, kela qol deb Chorlasang ham bormasman!
Rashk, g‘iybatning to‘lqinlarida Kema misol chayqaldi xonam. Endi bizlar hech uchrashmaymiz... Xayr!
Umrimni bir olis ishqqa almashdim. Qochdim hushyorlikdan, tushga almashdim. Beqanot, qalbimni qushga almashdim — Sizsiz o‘tgan umrim bekor, yorijon! Ne baxtkim, yuragim bemor, yorijon!
Sir ko‘p olam qa’rida, Mo‘jizaga kon olam, Bu hayotning bag‘rida Mo‘jizadirman men ham...
Tunlar oromidan achinmay kechdim. Ko‘nglimni sen bilan etdim munavvar. Sonsiz chigallikka urildim, yechdim. Angladim: sen menga qismat muqarrar.
Kafechalar, nochor kulgular, Tramvaylar shovqini aro — Va’da etib menga yog‘dular, Yuragimda sen bo‘lding paydo.
Sen yo‘q eding. Besarhad fazo, Olti qit’a, to‘rt bahri ulkan O‘rtasida yashadim tanho Mushtday mo‘jaz yuragim bilan.
Ko‘ksim biyday sahro, Bo‘m-bo‘sh shahar aro Yupqagina qorong‘ilik to‘kilib asta, Chiroqlarning nuri shoyon porlaganida, Endigina muzlayotgan qorlarni bosib, Teatrga tanho o‘zim g‘amgin jo‘nadim.
Sen buyuk aktyorsan. Besarhad. Ulkan. Jumla jahonni zabt etmog‘ing mumkin. Zal kuldi, yig‘ladi mahoratingdan, Men ham burchagimda yig‘ladim, kuldim.
Bu ayolga xush yoqmaydi qon, Cho‘zganicha titragan qo‘lin, Shivirlaydi behushu bejon: — O‘lim...o‘lim...Mag‘lubga o‘lim...
Padarimni Pompey o‘ldirdi. Ko‘ksimda o‘ch tursa-da muzlab, Vatanimni suyganim uchun, Men Pompeyga qilaman xizmat.
Men sevaman Dezdemonani, Kiprigiga qo‘ndirmayman gard. Chorlashmoqda sahnaga meni... Hozir uni o‘ldirishim shart.
Baland-baland daraxtlarning uchi falakda, Bir hayratki, musaffo, pok, kezar yurakda. Kichkinaman — ruhim, qalbim qarshingda karaxt, Bir ozgina bo‘ying kalta bo‘lsa-chi, daraxt!