Sahifa yuklanmoqda . . .

Osmon - Asarlar

Osmon - Asarlar - osmon so'zi ishtirok etgan barcha asarlar

Bir qadamim — umid, bittasi — armon, Bir yonim makondir, bir yonim — zamon, Bir yo‘lim zamindir, bir yo‘lim — osmon, Osmonning ichida oyday sarsonman.

788
She'r
Usmon Azim

Go‘ro‘g‘lidan aytgin! Har bir so‘zing o‘ng. Shoir, men — vujudman. Sen — tirik yurak. Mendan uyalmagin. Men kirgandan so‘ng Zax yerning osti ham — osmondan yuksak.

148
She'r
Usmon Azim

Yozda yosh to‘kaman hammadan pinhon, "Oh"imga to‘ladi "oh"siz olamlar. Egam, mana bu — Yer, Mana bu — Osmon... Nega faqat o‘zin ko‘rar odamlar?

146
She'r
Usmon Azim

Yolg‘izgina jahonim, Osmondagi tobonim, Mening ko‘nglim to‘lmadi — Ko‘nglimni to‘ldir, jonim.

396
She'r
Usmon Azim

Og‘ir ekan, Yomon ekan, Bekor ekan unutmoq... Mening qaqroq cho‘llarimda Omonmisan, unut bog‘?

97
She'r
Usmon Azim

Men senga osmonni keltirdim, sevgim, Anov ikki to‘zg‘in buluti bilan, Nimta oyi bilan, Hududi bilan — Men senga osmonni keltirdim, sevgim.

62
She'r
Usmon Azim

U — osmondan tushgan dahriy qush — Yoqib yuksak hayotlarini, Odamlarga in’om qilar xush — Yulduz hidli qanotlarini...

48
She'r
Usmon Azim

Zanjirband it huradi, Tunga qarab g‘ingshinar... Gulbutaning tagida O‘ltiradi ajina...

38
She'r
Usmon Azim

Sohillarga quyosh va dengiz Odamlarni tashladi sochib. Qumda — erib — mudraydi bir qiz Badanini osmonga ochib.

35
She'r
Usmon Azim

Hamma mendan minnatdor, Hamma ochadi quchoq. Ammo qaydan qadalgan Yelkamga buncha pichoq?..

86
She'r
Usmon Azim

Kun botib, oy chiqqanda, Oyday go‘zal juvonni Osmon kabi bag‘rimga Bosib, balandlab ketdim...

16
She'r
Usmon Azim

Qush baland uchardi, Juda ham baland. Qanoti bor edi qushchaning, yohu! Ammo koinotga boqib bepisand, Yerda bir yurmoqni qilardi orzu.

24
She'r
Usmon Azim

Sen yo‘q eding. Besarhad fazo, Olti qit’a, to‘rt bahri ulkan O‘rtasida yashadim tanho Mushtday mo‘jaz yuragim bilan.

31
She'r
Usmon Azim

Boysun qirlarida bir o‘zim kezdim, Kuz edi. Daralar tumanni quchgan. Avval eshitgandim. U mahal sezdim, Mening bir do‘stimning chirog‘i o‘chgan.

20
She'r
Usmon Azim

U bahorni kutdi intizor, Yo‘llariga ko‘z tutdi ilhaq. Quyosh chiqsa, erib bitsa qor, To‘yib-to‘yib o‘ynardi chillak.

35
She'r
Usmon Azim

Moviy havo to‘lqinlarida O‘ynab uchdim quyoshga tomon. Ikki ko‘zim ammo zaminda, Ochman — Yerda don bor, don bor...Don!

16
She'r
Usmon Azim

Tog‘-dalada mast kezar chilla, Tunlar ayoz shunaqa zo‘rki... Izg‘irinli, sovuq tong palla Tushib qoldi qopqonga bo‘ri.

19
She'r
Usmon Azim

Men, har holda, Toshkentda edim, Xadrasida, yo O‘rdasida. Es-hushimdan ayrilib turdim Keng shaharning qoq o‘rtasida.

21
She'r
Usmon Azim

Armonlarim ushalsin deb Senga qaradim, osmon. Yulduzlaring duvva-duvva To‘kildi-ku boshimdan.

16
She'r
Usmon Azim

Bir qishloqda yashaydi o‘glon, Oddiygina dehqonning o‘gli. U boqadi olamga hayron, Nelargadir to‘ladi ko‘ngli.

35
She'r
Usmon Azim

Bir qarab qo’ysang nadir Bizga ham goho sanam. Menga sensiz beqadr Dunyo sanam, dunyo sanam.

101
She'r
Muhammad Yusuf

Armonim bor, bu dunyoda armonim bor, Qoq dalada o'tlar bosgan o'rmonim bor. Qizg'aldoqday boshim egik bu makonda, Yonib yashab o'tmagan otajonim bor.

503
She'r
Muhammad Yusuf

Tug`ilmasdan oldin men Chiqib Arshi a'loga, Oyni o`pib, qoldim men Yulduzlardan baloga.

194
She'r
Muhammad Yusuf

Osmonning oxiri qayerda, dedim bir donishga. U miq etmadi. Menga juda yoqdi bu javob. Osmonning oxiri yo`q, axir! Irmoqning oxiri daryo. Daryoning oxiri dengiz. Osmonning esa oxiri yo`q.

552
She'r
Muhammad Yusuf