Sahifa yuklanmoqda . . .

Tosh - Asarlar

Tosh - Asarlar - tosh so'zi ishtirok etgan barcha asarlar

O‘lgin deding — Yerga ko‘mding — Ildiz bo‘ldim. Ko‘kka otding — yo‘q bo‘l deding — Yulduz bo‘ldim. Tilim kesding — dilim aytdi — Rost kalima... Qiyin bo‘ldi senga sho‘rlik Dushmanim-a!

1327
She'r
Usmon Azim

Tosh ko‘ngil, Tosh bo‘lgin! — Tosh bo‘ldim.

64
She'r
Usmon Azim

Yiqildingmi?... Ko‘zlaringda Buncha alam, Buncha alam! Ustu boshi chang ko‘rmagan, Dard ko‘rmagan Erka bolam!

175
She'r
Usmon Azim

Tun yarmida saraton ham Hokimligin tashladi. Ko‘ksi hamon yonib yotar Yalangdagi toshlarni.

17
She'r
Usmon Azim

Bu tosh g‘arib edi tog‘lar poyida Qoyalar qoshida juda xor edi. Teng edi pastlarning changu loyiga, Himmatu madadga balki zor edi.

21
She'r
Usmon Azim

Ellik yil avval ham u chechan edi. "Abdulla Qodiriy millatchi" derdi. Minbardan jon olib, ulashardi jon. "Yig‘loqi" — Oybekka bergandi unvon.

21
She'r
Usmon Azim

— Kechalari tushimga Kirib qiynagan, ey, tosh, Muzday, sovuq bag‘rini Menga qiymagan, ey, tosh — Bir gul bo‘lib yoningda O‘tganimdan baxtliman!

20
She'r
Usmon Azim

Qog‘oz yaramaydi mening kunimga, Qog‘ozga ko‘chmaydi yonayotgan yurak. Shalviragan qog‘oz kerakmas menga, Dardimni bitgani menga tosh kerak.

30
She'r
Usmon Azim

Aprel. Olmaota. Tongotar. Jimlik. Bir yengil shabboda oqadi ravon. Mash’um bu xabarni yetkazdi kimdir — Devorga suyandi G‘afur al G‘ulom.

16
She'r
Usmon Azim

Men, har holda, Toshkentda edim, Xadrasida, yo O‘rdasida. Es-hushimdan ayrilib turdim Keng shaharning qoq o‘rtasida.

21
She'r
Usmon Azim

Armonlarim ushalsin deb Senga qaradim, osmon. Yulduzlaring duvva-duvva To‘kildi-ku boshimdan.

16
She'r
Usmon Azim

O‘shanda (oq osmon, qo‘ng‘ir yer guvoh...) Ismimni bilardi qayrag‘och bargi. Yuragim tomida yotgan qizg‘aldoq Kapalak haqida qo‘shiq aytardi. O‘shanda o‘zim ham olov edim-da, Tushovini uzgan toyga o‘xshardim, Akamning choponin ilib egnimga Qirda quyun bilan kurash tushardim. O‘shanda jilg‘alar chuchuk til bilan – Erkalab, toshlarning boshin silardi. Chig‘anoqlar esa suyuq dil bilan Toshning kovagida achchiq yig‘lardi.

38
She'r
Iqbol Mirzo

Sochining savdosi tushti boshima boshdin yana, Tiyra bo‘ldi ro‘zg'orim ul qaro qoshdin yana. Men xud ul tifli parivashg'a ko‘ngul berdim, vale, Xonumonim nogahon buzulmag'ay boshdin yana. Yuz yomonliq ko‘rub ondin telba bo‘ldung, ey ko‘ngul, Yaxshilig'ni ko‘z turarsen ul parivashdin yana. Tosh urar atfol mani, uyida forig‘ ul pari, Telbalardek qichqirurmen har zamon toshdin yana. Oyog'im yetgancha Boburdek ketar erdim, netay, Sochining savdosi tushti boshima boshdin yana.

1082
Yakpora g'azal
Zahiriddin Muhammad Bobur

Tifllar toshiki, jismim qildi sartosar qora, Bo‘ldi savdog‘a savodi a’zam andin har qora. Yoshdin angla yuzum, gar siymgundur, gar qizil, Toshdin angla tanimni gar ko‘k o‘lmish, gar qora.

149
Yakpora g'azal
Alisher Navoiy

O‘n sakkiz yosh – o‘smirlikning tugab, umrning navqiron fasliga qadam qo‘yish pallasi. Bu yoshdan boshlab olamga o‘zgacha ko‘z bilan nazar tashlab, o‘zgacha fikrlash, borliqni tushunish – his etishdagi nozik zehn, hayot va yashash falsafasini anglash yangi bosqichga ko‘tariladi. O‘n sakkiz yoshli sarvinozning kamoloti va latofati, boshidagi g‘avg‘olarning boisi ham shu bilan izohlansa, ne ajab. Balki o‘n sakkiz yosh insonning aqli ravshanlashib, dunyoni o‘zgacha ko‘z bilan idrok eta boshlagan, ham jisman, ham ma’nan ayni kamolotga yetgan davridir. Shuning uchun shoir bu g‘azalda aynan shu yoshni qalamga olgandir…

19062
Yakpora g'azal
Alisher Navoiy

Oltin qasr, tosh qasr, O‘tdi yil, o‘tdi asr. Yuragimni qon qilding, Ezilib ketdi bag‘ir. Malika, jon, malika, Qahring yomon, malika. Lablarimga tut og‘u, Qolay omon, malika.

25
She'r
Iqbol Mirzo

Tubida tosh dumalatib soylar o‘tdi, Yelkasida yaraq-yaraq oylar o‘tdi. Qamishlarning boylamida naylar o‘tdi, Sizdan tekkan iztiroblar o‘tmadi, yor, Ko‘zlarimdan ko‘zlaringiz ketmadi, yor.

31
She'r
Iqbol Mirzo

Sevmading san, dilitoshim, Dilimga cho‘kdi qo‘rg‘oshin. Ko‘zimdan toshdi ko‘zyoshim, G‘amkash buloq sevmish mani. Sevmading san, yetolmasdan Sanga termuldim olisdan. Haddan ziyoda yolg‘izman, Netay, tuproq sevmish mani.

24
She'r
Iqbol Mirzo

Kechagina qishloqdagi qizlarning bari Menga sirli qoshlar qoqib qarashardi.  Qarashmasa, uylariga tunda borib, Toshlar otib qochar edim, yarashardi. Sahargacha atrofida aylanishib, Dilxun uyga qaytar edim,bilishardi. "Kimni kutib turibdi bu yigitcha",deb, Devor osha mo'ralashib kulishardi...

91
She'r
Muhammad Yusuf

Tug’ilgandan men sho’rlikning bag’rim qon, Bir jismimda talashadi ikki jon. Jon talashsam, tepamda charx urgan ul, Kapalaklar odamlardan mehribon… Oqqushlarim, oq yomg’irda ucharlar, Saharlardan shudring-sharob icharlar. Tanlamayin qabrlarni qucharlar, Kapalaklar odamlardan mehribon…

920
She'r
Muhammad Yusuf

Osmon yerga engashib,  Bulut sog'di kun bo'yi,  Yolg'onchi yor to'yida Yomg'ir yog'di kun bo'yi. Yomg'ir emas, bu xalqob Kelinchak ko'z yoshidir.  Yig'lama yor, qiz bola Palaxmonning toshidir...

39
She'r
Muhammad Yusuf

Aylanaman, Sharqni kezib aylanaman,  Iboli bir yor topolmay o'ylanaman.  O'z yurtimning suluvlari til uqmasa,  Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman... Ko'zim tushsa yuzlari lov-lov yonadi,  Yelkasida qirqta chaman tovlanadi,  Kesilmagan kokillari to'lg'onadi,  Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman...

191
She'r
Muhammad Yusuf

Sanam, sochingdan ham shaydolaring ko'p,  Husning oshiqlari - adolaring ko'p.  Nimang ko'p, ko'yingda gadolaring ko'p,  Ammo men bittaman, men bittadurman. Bek yigit bir sening poyingda xorman,  Garchi diydoringga mushtoq-u zorman,  Men beun sevarman, men jim sevarman,  Qiyomatgacha shul sukutdadurman...

76
She'r
Muhammad Yusuf

Marg`ilonda Kumushni ko`rdim, Ko`ziga yosh olib turibdi. Sochlarini maydalab o`rib, Otabekni kutib yuribdi. Tongda turib qalam qoshiga O`sma qo`ygan ekan quribdi, Ko`zdan oqqan achchiq yoshlari O`smasini yuvib turibdi...

183
She'r
Muhammad Yusuf