O‘shanda

O‘shanda (oq osmon, qo‘ng‘ir yer guvoh...)

Ismimni bilardi qayrag‘och bargi.

Yuragim tomida yotgan qizg‘aldoq

Kapalak haqida qo‘shiq aytardi.

O‘shanda o‘zim ham olov edim-da,

Tushovini uzgan toyga o‘xshardim,

Akamning choponin ilib egnimga

Qirda quyun bilan kurash tushardim.

O‘shanda jilg‘alar chuchuk til bilan –

Erkalab, toshlarning boshin silardi.

Chig‘anoqlar esa suyuq dil bilan

Toshning kovagida achchiq yig‘lardi.

O‘shanda (oq osmon, qo‘ng‘ir yer guvoh...)

Dumog‘im tuyardi laziz munglarni.

Hovuzning tubinda yolg‘iz gulimoh

O‘tli ohlar ursa, yonib tinglardim.

O‘shanda shamolni sevardi og‘och,

Bulutlar yashardi g‘amli, o‘ksinib.

Tutundan qorayib ketgan qaldirg‘och

Suvlarga urardi qizg‘ish ko‘ksini...

O‘shanda (oq osmon, qo‘ng‘ir yer guvoh...)

Dilimni bilardi majnuntol bargi.

Kaftimda yo‘q edi zig‘irdek gunoh,

Yo‘q edi kaftimning zarradek gardi –

O‘shanda men seni yaxshi ko‘rardim...

1989