Sahifa yuklanmoqda . . .

Is - Asarlar

Is - Asarlar - is so'zi ishtirok etgan barcha asarlar

Olam gardishidan o’z bahrangni ol, Shodlik taxtiga min – qo’lda may halol, Boysunsang-sunmasang xudo zor emas, Olamda baxtingni o’rinlatib qol.

134
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Deding: “Haqiqat ne? Nimadir odam?” So’zlasam, cho’zilib ketadir qissam, Haq uni undirib daryo qa’ridan, Qa’riga otadi yashatmay bir dam.

130
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Yemak-ichmakka yo’q erdi ehtiyoj, Seni shunday qildi, endi ne iloj? Ne bermish – barini qaytib olgusi, Aslingga qaytarur oxir bu rivoj.

128
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Yo Alloh, ul go’zal oyni yaratib, Sochi-sunbulidan anbar taratib, Unga qaramagil deya buyursang, Zulm-ku, dil shavqin o’zing qo’zg’otib.

200
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Pok-u ahil, oqil kishiga o’rtoq Bo’l-u, noahildan qochaver yiroq, Dono senga zahar tutsa ham ichgil, Qo’l cho’zmagil sharbat tutsa ham ahmoq.

160
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Sitamgar, o’tkinchi davrondan qo’rqma, Ko’rgilik o’tadi – jahondan qo’rqma, Chekma g’am – naqd umring ishratda o’tkaz, Naqd shundoq, kelajak zamondan qo’rqma.

132
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Xayyom, ichkilikdan kayf qilib, shod bo’l, Bir dam go’zal bilan o’ltirib, shod bo’l, Jahonda har ishning poyoni – yo’qlik, Yo’qlig-u borlikni bir bilib, shod bo’l.

212
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Do’zax-u jannatni kim ko’rgan, ey dil? U dunyo xabarin kim bergan, ey dil? Qo’rquv-umidimiz shulardan, ammo Nom-u nishonasin kim bilgan, ey dil?

256
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Afving bor – gunohdan qo’rquv bilmayman, Rizq berding- yo’l ranjin ko’zga ilmayman, Rahmingdan oq yuz-la tursam Mahsharda, Nomim qora deya tashvish qilmayman.

157
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Ajal bosh egdirsa, bo’lmasa chora, Dastidan tan-u dil bo’lsa yuz pora, Tuprog’imdan faqat ko’za yasangiz, Mayning hidi tegib, tirilsam zora.

1
146
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Olam tuzog’idan ozod emasmiz, Bir nafas olmoqdan hech shod emasmiz, Hayotga ko’p shogird bo’ldig-u hanuz Dunyoning ishiga ustod emasmiz.

187
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Ey charx, gardishingdan emasman xursand, Ozod et, yarashmas menga hech bul bad, Nodon, noahilga gar karam qilsang, Men ham emasman-ku ahli donishmand?

141
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Ey tun-kun dunyoga ko’z tikkan kishi, Aqlingni jo’ymasin dunyo tashvishi, Axir esingni yig’, hushyorroq bir boq, Nedir boshqalarga uning qilmishi.

190
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Bu bepoyon osmon holidan oson Xabar topdi faqat ikki tur inson: Yo yaxshi-yomondan xabardor olim, Yo o’zin bilmas mast – aqli parishon.

158
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Dardga chalinmish bu dili vayronam, Ishqdan uyg’onmadi sarmast jononam, Oshiqlik sharobin berganlari kun, Jigarim qoni-la to’ldi paymonam.

169
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

So’zimga quloq os, ey do’sti a’lo, Dunyo ishlarini o’ylama aslo, Qanoat go’shasin aylabon makon, Olam ishlarini qilgil tomosho.

250
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Shod bo’l, senga solmish savdoni azal, Xohishingdan o’zga g’avg’oni azal, Taqdiringni kecha aniqlaganlar, Qissam ne, yozgach bu qazoni azal.

142
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Shuhrat topsang, kishilar hasadi yomon, Yolg’iz qolsang, sendan qilishar gumon, Hizr bo’lsang hamki, hech kimni bilma, Seni ham bilmasain, mayli, biror jon.

200
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Bir kosa sharob-la ko’nglimni shod et, Na o’tmish, na kelmish kuningni yod et, Zindoniy qilingan omonat jonni Aqlning bandidan lahza ozod et.

268
Xos ruboiy
Umar Xayyom
Behzod Muhammadkarimov

Kechagina qishloqdagi qizlarning bari Menga sirli qoshlar qoqib qarashardi.  Qarashmasa, uylariga tunda borib, Toshlar otib qochar edim, yarashardi. Sahargacha atrofida aylanishib, Dilxun uyga qaytar edim,bilishardi. "Kimni kutib turibdi bu yigitcha",deb, Devor osha mo'ralashib kulishardi...

766
She'r
Muhammad Yusuf

Qiyosi yo'q uning mehri bir daryo, O'xshasa o'ziga o'xshaydi O'zbek. Boshqa millatlarni bilmadim, ammo, Dunyoda bolam deb yashaydi O'zbek! O'nta bo'lsa o'rni boshqa uning-chun, O'g'lim otashimdan yaralgan uchqun. Qizim parilardan chehrasi gulgun, Qoshlari qalam deb yashaydi O'zbek!..

4602
She'r
Muhammad Yusuf

Tug’ilgandan men sho’rlikning bag’rim qon, Bir jismimda talashadi ikki jon. Jon talashsam, tepamda charx urgan ul, Kapalaklar odamlardan mehribon… Oqqushlarim, oq yomg’irda ucharlar, Saharlardan shudring-sharob icharlar. Tanlamayin qabrlarni qucharlar, Kapalaklar odamlardan mehribon…

6700
She'r
Muhammad Yusuf

Aylanaman, Sharqni kezib aylanaman,  Iboli bir yor topolmay o'ylanaman.  O'z yurtimning suluvlari til uqmasa,  Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman... Ko'zim tushsa yuzlari lov-lov yonadi,  Yelkasida qirqta chaman tovlanadi,  Kesilmagan kokillari to'lg'onadi,  Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman...

1648
She'r
Muhammad Yusuf

G'irot mingan Go'rog'li Bobom qani, aytinglar,  Qo'ng'irotlik Alpomish Og'am qani, aytinglar... Tustovuqday tovlangan Olam qani, aytinglar.  Ko'lda kiyik ovlangan Dalam qani, aytinglar...

515
She'r
Muhammad Yusuf