Mani erim yurib ketdi,
Yurak-bag’rim kuyib ketdi,
O’zim bilsam go’rga edi,
Bu ovoza bo’lib ketdi.
Kech keladi ishidan ham,
Ayrilganday hushidan ham,
Yurganini bilsa bo’lar
Ko’rayotgan tushidan ham...
Atirgul barglari... Oddigina manzara. Oddiy ko'z bilan boqsangiz, unda mo'jizakor hech nima yo'qday. Ammo lirik qahramon bu gulga ko'ngil ko'zlari bilan boqadi va uning necha ming jon uchun butun boshli bir dunyo ekanini ko'radi. Qalbini ishq asir etgan, o'zidagi nafsni yenggan va malaklikka moyil bo'lgan jumla tirik jon borki, shu atirgulning xushbo'y va nafis gulbarglari qatidan o'ziga makon tutibdi...
