Olisdagi mahmadana, eski olchoq,
Menga qadam tashlamoqni o‘rgatmagin!
O‘zingga boq, keyin mayli nog‘ora qoq,
Menga qanday yashamoqni o‘rgatmagin!
Tinchlikni deb yurak bag‘ri kuyik el bu,
Yaratganning qoshida eng suyuk el bu!
O‘tmishi ham, ertasi ham buyuk el bu,
Menga qanday yashamoqni o‘rgatmagin!
Ushbu hikoyada olamga dong'i ketgan hukmdor Aleksandr Makedonskiy - Iskandar Maqduniyning yurtimiz tomon bostirib kelishi jarayonida turkiy xalqlarning mardligi, jasorati, oriyati, oliyjanobligini ko'rib qoyil qolgani hikoya qilinadi. Ayniqsa, cho'pon yigitning kamonni nishonga to'g'ri tekkiza olmay izza bo'lib qolishdan ko'ra o'limni afzal bilgani lavhasi juda ta'sirchan ifodalangan.
