Shamchirog‘im, o‘chib qolma, shamol-ey!
Tong otmasdan o‘chsang qanday yomon-ey!
Tun qo‘ynida qoldirma sen hech kimni,
Nur ko‘rmasa, kaminang ham tamom-ey!
Shamchirog‘im, o‘chib qolma, shamol-ey!
Hikoya oydin kechalarning birida Zaynab kampirning cho'chib uyg'onishi tasviri bilan boshlanadi. Hamma tinch va xotirjam uyquga tolgan bir mahalda kimdir o'ksinib-o'ksinib yig'lar edi. Qora tun qo'ynida orom topa bilmagan insonning kim ekanligi haqida xayol qilgan kampir to'satdan yig'layotgan insonning o'z kelini ekanligini bilib qoladi. Yosh kelinchakni tun o'rtasida yig'lashga nima majbur qildi?
