Bola edim tasavvuri keng,
Qo’shni edim shodlig-u baxtga.
Gul-u maysa, bulutlar qolib,
O’xshatardim o’zim daraxtga.
O’sdim, menga yo’l ochdi hayot,
Kamayardi ranglar tobora.
Vaqt notasin o’zgartirgan so’ng
Umr kuyi g’alat jaranglar.
Oq-u qora kunlar ichida
Taqdir meni duch etdi senga...
Ushbu hikoyada bir inson taqdiri misolida hayotning murakkab qiyofasi, inson umrining silsilalari haqqoniy tarzda yoritib berilgan. Asarni o'qir ekansiz, beixtiyor dunyo, hayot, taqdir, umr mazmuni haqida chuqur mushohadalarga borasiz...