Sahifa yuklanmoqda . . .


O'yin

Bu qiz bilan har kuni

O'ynardik bekinmachoq.

Darrov topardim uni

Devorga bekingan choq.

 

Qo'l ushlashib adirga

Chopar edik hakkalab.

Qaytardik keyin birga,

Qo'ymas edim yakkalab.

 

Ishonmasdan, ko'zimni

Kafti bilan yopardi.

Bekinardi. Men uni

Osongina topardim.

 

Kapalakday beqaror,

Ohuday edi qochoq.

Keyin bilsam, aslida

Bu dunyo - bekinmachoq.

 

Bir kun ogoh qilmasdan

Bir burchakka chekindi.

O'zi bilib-bilmasdan

Chimildiqqa bekindi.

 

Ovoz berdim: «Bo'ldi, chiq,

Qanisan?..» - tinglar edi.

Lekin negadir piq-piq

Chiqmasdan yig'lar edi.

 

Kiray desam yoniga,

To'siq bo'ldi yangalar.

Igna sanchib jonimga,

Dil dardimni yangilar.

 

Tashqaridan so'z qotdim:

«Hammasi o'yin edi,

Ko'z yumdim-u - yo'qotdim,

Bu yog'i to'ying endi...»

 

Shundan beri har kuni

Yaramga teginaman.

Uzoqdan ko'rib uni,

Shu zahot bekinaman.

 

Ergasholmas izimdan,

Ortimdan chopolmaydi.

Ko'rib turar-u zimdan,

Hech qachon topolmaydi...

                                 2002


Online dars - zoom, google meet orqali


Yangi She'rlar Nodir Jonuzoq She'rlari Nodir Jonuzoq asarlari