Sahifa yuklanmoqda . . .
Gulzor — chaman. Yur bog‘larga
Eltay yetaklab.
Binafshalar terib beray
Senga etaklab...
Chakkangga taq! To‘lib tursin
Oydek yuzlaring.
Kunday yorug‘, tunday qora
Ekan ko‘zlaring.
Tingla, erkam, o‘rtog‘imsan,
Ko‘nglimni ochay,
Qonim she’r bo‘lib oqsin-da,
Men qayta ichay.
Istaymanki, oqar qonim
Tamom bo‘lmasin,
Istaymanki, sevar yorim
Tashlab ketmasin.
Chunki, do‘stlik mehri bilan
Shodligim o‘sar.
U har qachon yonboshimda
Soyamday yurar.
U sen, qo‘zim. Yur, bog‘larga
Eltay yetaklab.
Binafshalar terib beray
Senga etaklab.
Bu shoir, - deb, - bu yengil, - deb
Asti o‘ylama!
O‘pgan o‘pichlarim haqqi
Inontiraman.
Agar, darkor bo‘lsa har choq,
Chorlasa Vatan,
Qo‘lyozmalarimni tashlab,
Shinel kiyaman.
Uddasidan chiqolmasam
Ahdimni, unda —
Brauningni qo‘limga ber,
Qop-qora tunda.
O‘z jazomni o‘zim beray,
Azob-la o‘lay...
Yo‘q!.. Hamdam bo‘l, qo‘limdan tut,
Janglarga kiray!
1934
(1912-1944) Qisqa umr ko'rgan bo'lishiga qaramay, o'zidan jahon adabiyotining eng yaxshi asarlari qatoridan o'rin olishga arzigulik asarlar yozib qoldirgan mashhur o'zbek shoiri va dramaturgi. Usmon Nosir nafaqat adabiyotni, balki dunyo tarixi, falsafasi, san’atini ham chanqoqlik bilan o‘zlashtirishga, buyuklarga ergashib ijod qilishga oshiqardi.Shu bois uning bitiklarida katta g‘oyalar, badiiy tafakkurning erkin parvozlari, fikrning o‘tkir yolqinlari yaqqol aks etardi.