Go‘yo

Bir daraxtni ko‘rdim – mag‘rur, barkamol,

Istagan faslida gullaydiganday.

Pisandiga yaqin kelmas qor, shamol:

Durkun bargi mangu so‘lmaydiganday.

Shul daraxtning oldida xor, g‘aribman,

Yo‘l yarmiga etar-etmas horibman,

Havodan kuz hidin olib turibman,

Bahor menga qaytib kelmaydiganday.

Bir irmoqni ko‘rdim – o‘jar irmoqni,

Surib xasni, loyqa qilib tuproqni,

Tashlab ketayotir bog‘ni, o‘tloqni –

Zum to‘xtasa, sira bo‘lmaydiganday.

Shul irmoqning huzurida kim bo‘ldim?

To‘xtab qoldim, til tishladim, mum bo‘ldim.

Hasrat keldi, ko‘z yoshimga lim bo‘ldim,

Eski ko‘ngil endi to‘lmaydiganday.

Bir dilbarni ko‘rdim – qoshi qaroli,

Qoshlaridan yurak-bag‘rim yaroli,

Bo‘lsam edi xizmatkori, qaroli,

Qul bo‘lmasam, baxtim kulmaydiganday.

Shul dilbarning qoshida bechoraman,

Yuragimdan nolib, qayga boraman.

O‘zim bilan olishib ovoraman,

Men ham unga parvo qilmaydiganday.

Bir kimsani ko‘rdim, aziz yoronlar,

Firib bersa, chap berolmas shaytonlar,

Yig‘mish dunyo, qurmish turlik oshyonlar,

Go‘yo bu zot aslo o‘lmaydiganday.

Shul kimsaning yonida men nimaman,

Balki uning yukin ortgan kemaman.

Siz nimasiz? Dard so‘yladim kimga man,

Kimligimni hech kim bilmaydiganday.

2001