Sahifa yuklanmoqda . . .
Eski doridek quvvati ketgan – qadr...
Ammo hayot hamon yangi – go‘zal, o‘g‘lim.
Barmoqlaring ignadan ham ingichkadir,
Tuzala qol, o‘g‘lim, tezroq tuzal, o‘g‘lim.
Derazadan nafasingni sezib turdim,
Gunohlarim o‘ylab, ko‘nglim ezib turdim.
Oq libosdan sendan battar bezib turdim,
Tuzala qol, o‘g‘lim, tezroq tuzal, o‘g‘lim.
Tovonimdan sochimgacha uzun og‘riq,
Og‘riq bormi chorasizlikdan ham ortiq.
Senga qanday dard tegdiykin mendan ortib,
Tuzala qol, o‘g‘lim, tezroq tuzal, o‘g‘lim.
G‘aribgina sochilmishdir o‘yinchoqlar,
Beshik bo‘ynin siqayotir ko‘zmunchoqlar.
Mittigina tuflichalar ham paypoqlar...
Tuzala qol, o‘g‘lim, tezroq tuzal, o‘g‘lim.
Asli, o‘zim xastaholman, o‘zim dardmand,
Faqatgina dilimda bu kasal, o‘g‘lim.
Sen sog‘aysang, men ham balki tuzalarman,
Tuzala qol, o‘g‘lim, tezroq tuzal, o‘g‘lim.
1999
Iqbol Mirzo (Iqboljon Mirzaaliev) 1967 yil, 1 mayda Farg'ona viloyati, Bag'dod tumaniga qarashli Qo'shtegirmon qishlog'ida tug'ilgan. O'zbekiston halq shoiri (2005). «Shuhrat» medali bilan taqdirlangan (1999).