Sahifa yuklanmoqda . . .
Nega muncha siyohdur kokul,
Magaram dudi ohdur kokul.
Halqayi zulfidin ko'rundi yuzi,
Holayi badri mohdur kokul.
Husn iqbolini yoshurmoq uchun,
Toji zeri kulohdur kokul.
Hiylayi qatl etarga xol-u xati,
Ikki zolim guvohdur kokul.
Kishvari husnning Amiridur,
Saltanat dastgohdur kokul.
(1787-1822) O’zbek adabiyoti tarixida «Qo’qon adabiy muhiti» deb ataladigan estetik hodisaning asoschisi, Qo’qon xoni (1810-1822), iqtidorli shoir va e’tiborli siyosiy arbob Umarxon Amiriy taxallusi bilan ijod qilgan. U o‘zbek adabiyotining eng yaxshi an’analarini davom ettiradi, xususan, Navoiy va Lutfiy ijodiga katta hurmat bilan qaraydi. Amiriy o‘sha davr an’anasiga muvofiq o‘zbek va fors-tojik tillarida she’rlar yozgan.