Sahifa yuklanmoqda . . .
Emas kishiga bu dunyoga mulk-u mol kamol,
Husuli ilm-u hunar keldi bezavol kamol.
Ulumdin sharafi oxirat emasdur yolg‘uz,
Ki munda ham sababi izzat-u jalol kamol.
Murod ma’rifatullohdur taallumdin,
Emas mubohasa-u jang ila jidol kamol.
Kamol ma’nisi tahsili ilmi holdurur,
Na hosil aylagusi mahzi qiyl-u qol kamol.
Zamiring ayla musaffo kadardin oyinadek,
Desangki jilvagar etsun anga jamol kamol.
Bo‘lurmu sho‘ra zamin ob-u donadin xurram,
Xabis tab‘g‘a topmak base mahol kamol.
Kamol bergusidir so‘zga shuhrat-u ta’sir,
Bu qushg‘a qilg‘ali parvoz parubol kamol.
Niholi bebari sarkashdurur avomunnos,
Ne sud topmasa ma’nig‘a ittisol kamol.
Ko‘rub g‘azalda Bayoniy musaddasin Komil,
Dediki: «Bergay anga hayyi loyazol kamol».
(1825-1899) Yangi o‘zbek adabiyotini ko‘p asrlik an’analarga ega mumtoz adabiyot bilan bog‘lab turadigan eng yorqin adabiy shaxsiyatlardan biri shoir Komildir. Serqirra iste’dod egasi Muhammadniyoz Komil milliy madaniyatimiz tarixida nafaqat shoir, balki yirik siyosiy arbob, taniqli musiqashunos, mohir tarjimon, yetuk xattot sifatida chuqur iz qoldirgan.