Chiroyli qiz haqida hikoya

Sen chiroyli qiz eding,

Sen chiroyli kularding.

Sal xunukroq bo‘lsayding

O‘zimniki bo‘larding.

 

Men ketaman, gulg‘uncha,

Qarab qolmagin, dedim.

Men murodga yetguncha

Qarib qolmagin, dedim.

 

Visol nima, dedim men,

Hijron kerak she’r uchun,

Qiynoq kerak she’r uchun,

Armon kerak she’r uchun.

 

Qattiq boqding so‘nggi payt,

Labing titradi lekin:

«Yaxshi ko‘rasanmi, ayt,

Yaxshi ko‘raman, degin!»

 

O‘yin qildim, ko‘nglingni

Kapalakdek haydadim.

Sendan topgan so‘zimni

Chaynab yutdim, aytmadim.

 

Xayr, qishloq, men ketdim

Orzuli ko‘nglim bilan,

Sevgim ko‘zin berkitdim

Qalamli qo‘lim bilan.

 

Atay qildim hammasin,

Atay seni kuydirdim.

Ochildi she’r sahnasi –

Bari yolg‘on, uydirma.

 

Bilib turib kechdim men

Eng chiroyli olamdan.

Arosatga tushdim men –

Na shoir, na odamman.

 

Qalbqozon qaynay-qaynay,

Quyuldi, cho‘kdi sekin:

«Yaxshi ko‘rasanmi, ayt,

Yaxshi ko‘raman, degin!»

 

Umr ketgani sari

Yo‘qliging seziladi.

Seni o‘ylab tunlari

Yuragim eziladi.

 

Uyimga keldi boylik,

Yetakladi omadim.

Ammo sendan chiroyli

Va g‘amgin she’r topmadim.

 

Men kim edim, ne uchun

Shuncha yo‘lim qarading?

Xazon bo‘lding men uchun,

Meni kutib qariding?

 

Salom, qishloq, men keldim

Alamli ko‘nglim bilan.

Yonimda xushnud kelin,

Erkatoy o‘g‘lim bilan.

 

Oqshom payti ko‘chadan

Bir tovushni ilg‘adim,

Turib oyoq uchida

Yurak yutib, tingladim.

 

Kimdir mening o‘g‘limni

Erkalardi, suyardi.

Mittigina qo‘lini

O‘pib-o‘pib qo‘yardi.

 

Bir gap so‘rardi tinmay,

Javob kutmasdi lekin:

«Yaxshi ko‘rasanmi, ayt,

Yaxshi ko‘raman, degin!»

 

1995

---