Yolg‘iz

Milyon yilda meni yaratdi hayot,

Meni so‘rab, tog‘lar qator cho‘kdi tiz.

Nahot anglamaysan, bilmaysan nahot,

Axir men bittaman, yagona, yolg‘iz.

Bug‘lanib, qaytadan to‘kiladi suv,

Quyoshdan ishorat – ko‘z yorar ildiz.

Men, axir ularga o‘xshamayman-ku,

Axir men bittaman, yagona, yolg‘iz.

Har elat o‘zicha atar shamolni,

Mingta ism bilan yashaydi yulduz.

Sen qaydan topasan boshqa Iqbolni,

Axir men bittaman, yagona, yolg‘iz.

Nafasim – g‘animat, so‘zim – g‘animat,

Fojia – poyimdan uzilgan har iz.

Mening nigohlarim eng ezgu ne’mat,

Axir men bittaman, yagona, yolg‘iz.

Yaratganga borib aytaman seni!

O‘zi hukm etsin odil va xolis.

Men qaytib kelmayman, tushunyapsanmi?

Axir men bittaman, yagona, yolg‘iz...

 1995