Men seni sevaman

Bir kuni

Yoningga kelaman,

Deyman: men sen kutgan bolaman.

Tinglaysan ochilib sen chaman,

Men seni sevaman, sevaman!..

Kel, deysan. Kun sovuq o`tirgil.

Kaftimda laylakqor — atirgul.

Xonangda yugurib yelaman,

Men seni sevaman, sevaman.

Kim u jim kuladi, kuladi,

Bildirmay ermaklar qiladi?

Mayli men g`alati, telbaman,

Men seni sevaman, sevaman.

Kel, deysan. O, muncha kechikding,

Yo`q endi u g`uncha, kechikding.

Boq yigit, atrofing qahraton...

Men seni sevaman, sevaman.

Sen turgan joy endi biy dala,

Qo`lingda qorako`z bir bola.

Men endi qo`shiqmas — nolaman,

Men seni sevaman, sevaman.

Ayt, mendan ne istar bu odam,

Tikilar, sinarmi irodam?..

Tikilar bir yomon, bir yomon,

Men seni sevaman, sevaman!..

Meni yov etmish bor mardum-la,

Labimdan uchmagan bir jumla.

Endi kech, endi ne qilaman,

Men seni sevaman, sevaman!..