Sahifa yuklanmoqda . . .
«Zulfiyaga qarama,
Naq enangni ko‘rasan!
Meni yaxshi ko‘radi,
So‘ra, kimdan so‘rasang!»
Kaltak yerdi Abdulla,
Kaltak yeb ham qaytmasdi.
– Ol-e, o‘sha Zulpini,
Kerakmas! – deb aytmasdi.
Aqlli qiz Zulfiya,
Hammasini biladi:
Menga ko‘zi tushganda
Miyig‘ida kuladi,
Darslar kirmas quloqqa,
Samolarda xayolim:
Zulfiyaning qo‘llari
Ipakdayin muloyim...
Kitobimning ichida
Jilmayadi suvrati.
Meni yaxshi ko‘radi,
Meni yaxshi ko‘radi...
... Yillar o‘tdi, Abdulla,
Hayot bizdan kuldi-ya.
Sen-u mendek yigitdan
Voz kechdi-ya Zulfiya!
«Zulfiyaga qarama,
Naq enangni ko‘rasan!
Meni yaxshi ko‘radi,
So‘ra, kimdan so‘rasang!..»
Aqlli qiz edi-ku,
Hammasini bilardi:
Menga ko‘zi tushganda
Miyig‘ida kulardi. Men-ku, mayli...
Seniyam
Toza ahmoq qildi-ya.
Biz harbiyda yurganda
Tegib ketdi Zulfiya...
Kitobimning ichidan
Uchib tushar suvrati,
Sevmaganman men uni,
Abdul yaxshi ko‘radi!
Yirtaman deb suvratin,
Yirtolmayman har kuni,
Sevmaganman men uni!
Sevmaganman men uni!..
1988
Iqbol Mirzo (Iqboljon Mirzaaliev) 1967 yil, 1 mayda Farg'ona viloyati, Bag'dod tumaniga qarashli Qo'shtegirmon qishlog'ida tug'ilgan. O'zbekiston halq shoiri (2005). «Shuhrat» medali bilan taqdirlangan (1999).