Sahifa yuklanmoqda . . .
Kunbotishda tilla rang shafaq,
Kunchiqishda kumush rang jilo…
Men kimgadir qilmadim shafqat
Va kimgadir qildim iltijo.
Dunyo qiziq, dunyo ajabo,
Goho shamcha ko‘rinmas chiroq!
Birov meni aylaydi ado,
Men birovga solmayman quloq!
1968
Amirqul Po‘lkan kamtar, kamso‘z, lekin ishonchli do‘stlari davrasida dilkash, tafakkuri teran shoir edi. U bilan do‘stona munosabatlarimiz bor edi. U „Sharq Yulduzi“ining she’riyat bo‘limida, men esa yozuvchilar uyushmasida she’riyat bo‘yicha adabiy maslahatchi bo‘lib ishlardim. Uning she’rlari quyma shaklda, misralari me’yoriga etkazilgan bo‘lar, quruq maqtovni yoqtirmas, tez qizarib ketguvchi edi (Shoir Yodgor Obid xotiralaridan).