Elim deb aytgin

To‘kilgan qum sig‘magaydir sanoqqa,
Kim havas qilibdi bukri o‘roqqa,
Talpinmagan bormi tunda chiroqqa,
Har neki yaraldi, avvali bordir,
O‘rnini bilmagan to‘rda ham xordir.

Kim agar bo‘libdi hikmat egasi,
Ham yana bo‘lgaydir hurmat egasi,
Chinniga chiroymas tushgan chegasi,
Ko‘zguga ko‘z tushsa har kim yayramas,
Qahr qafasida zog‘ ham sayramas.

Bizni bemor degan bir bedor bo‘lsin,
Bedorlik dardida bir bemor bo‘lsin,
Bo‘y-bast har kimda bor, vale or bo‘lsin,
Kimki Haq yo‘linda bir oh urmishdir,
Bilsinki, qoshida Alloh turmishdir.

Yoshlik bu umrning chaqmog‘i ekan,
Keksalik armonning to‘qmog‘i ekan,
Har kim o‘zi bilgay, kim nima ekkan,
Ekkaning gul bo‘lsin, ham bug‘doy bo‘lsin,
Zulmatda ko‘rganing to‘lin oy bo‘lsin.

Tiklashib borsang gar tog‘lar tan olgay,
Mehringdan suv tara, bog‘lar tan olgay,
Mahmud, asling bulbul, zog‘lar tan olgay,
Kuymaganni kuydir, dilim deb aytgin,
Bir satr bo‘lsa ham elim deb aytgin.