Sahifa yuklanmoqda . . .
On - Asarlar - on so'zi ishtirok etgan barcha asarlar
Men sevaman Dezdemonani, Kiprigiga qo‘ndirmayman gard. Chorlashmoqda sahnaga meni... Hozir uni o‘ldirishim shart.
Maysalar, tovonim sizni sog‘inar, Tog‘lar, viqoringiz qalbimda mangu. Qaydadir qo‘zichoq bo‘zlar, oh urar, Qirlarda adashgan sog‘inchimmi u?
Erta-indin yelar izg‘irin, Yiqiladi bog‘larga tuman. Anglagani yashashning sirin So‘zlashaman yomg‘irlar bilan.
Boysun qirlarida bir o‘zim kezdim, Kuz edi. Daralar tumanni quchgan. Avval eshitgandim. U mahal sezdim, Mening bir do‘stimning chirog‘i o‘chgan.
U bahorni kutdi intizor, Yo‘llariga ko‘z tutdi ilhaq. Quyosh chiqsa, erib bitsa qor, To‘yib-to‘yib o‘ynardi chillak.
Opa, esingizda-ku, ("O, hanuz og‘riydi dil" ) Ochlikdan qorni shishgan Qirq beshinchi mash’um yil.
— Samarqand, ildizing qayerda? Kechangni chiroqlar parchalab tashlagan, tun bilan nur o‘rtasida uzun arvohlar — minoralar ketib borar kelajak sari...
Miltiq noxos otadi, Aks-sado qilar nido. Birdan Bejon qotadi Ko‘ksi teshilgan havo.
Ucholmasdan qoldi jonu tan, Osmon qayda? Qaradim ilkis... Sochin yoyib falakda, sho‘x-sha’n Porlar quyosh — Barchinday bir qiz.
Yomg‘ir yog‘ib o‘tadi Tunni oralab sim-sim. Shamollarda seskanib, To‘kilib titranar bog‘.
Moviy havo to‘lqinlarida O‘ynab uchdim quyoshga tomon. Ikki ko‘zim ammo zaminda, Ochman — Yerda don bor, don bor...Don!
Ko‘zlarini ochib-yumar Mitti qushcha - yarador. Falak, unga najot yubor, O‘lim, bo‘lma xaridor.
«Bolajon, eng baland cho‘qqiga chiqdik, Ammo bu cho‘qqi ham qilmagay vafo. Inson kelayapti ko‘tarib miltiq... Go‘dak iltijosi bo‘larmish bajo.
Ot jonsarak yer tepinar, Uzar tizginni. Tentak shamol olib kelar Jondor isini...
Tog‘-dalada mast kezar chilla, Tunlar ayoz shunaqa zo‘rki... Izg‘irinli, sovuq tong palla Tushib qoldi qopqonga bo‘ri.
U kulib keladi. U yig‘lay olmas. Qo‘lini ko‘ksiga qo‘yar. Qo‘li qon. Menga uqtiradi: "Do‘stim, qo‘rqma, bas, Bu — shafaq! Ko‘ksimda otayapti tong".
Men, har holda, Toshkentda edim, Xadrasida, yo O‘rdasida. Es-hushimdan ayrilib turdim Keng shaharning qoq o‘rtasida.
Armonlarim ushalsin deb Senga qaradim, osmon. Yulduzlaring duvva-duvva To‘kildi-ku boshimdan.
Burilib bo‘lmaydi xonamiz ichra, (Ehtiyot bo‘lsang-chi!) to‘rt taraf buyum, Olamda kezaman ko‘zlarim xira, Tegramda aylanar buyumdan quyun.
Bir qishloqda yashaydi o‘glon, Oddiygina dehqonning o‘gli. U boqadi olamga hayron, Nelargadir to‘ladi ko‘ngli.
Sen paxta terarding yetti bukilib, Paykalingda eding ey onajonim. O`zbekmisiz, deya g`alati kulib, Mendan so`rab qoldi bir tannoz xonim.
Bir qarab qo’ysang nadir Bizga ham goho sanam. Menga sensiz beqadr Dunyo sanam, dunyo sanam.
Qovushmagan ikkita taqdir. (Balki u ham o’zicha haqdir). Orasiga ikki egatni Atay tashlab o’tdi brigadir…
Mehr yuraklarda qotsa ichikib, Oqibat ham bo'lgay anqo urug'i. Elning kichigini g'ajir kichigi Ulug'ini esa ulug'i...