Sahifa yuklanmoqda . . .
Ayo - Asarlar - ayo so'zi ishtirok etgan barcha asarlar
Ish. Choy. Suhbat. Ovqat. Yana ish. Hamma narsa o‘ylangan. Puxta. So‘ng sen kelding. Boshlandi yonish Muvozanat yo‘qoldi. Nuqta...
Uzun kechalar keldi. Xatoni kashf etmoqni, Xatoni mahv etmoqni O‘ylashga yetdi fursat.
U — osmondan tushgan dahriy qush — Yoqib yuksak hayotlarini, Odamlarga in’om qilar xush — Yulduz hidli qanotlarini...
Beshamollik qo‘ynida mudrab, Silqib oqar tumanmi, tutun. Bu harirlik ichida titrab, Bugun ko‘nglim bo‘ladi butun.
Barcha ertaklarning Qahramoniman. Ertakda yashamoq — O, naqadar soz. Parqu bulutlarning Oppoq yonidan, "Uchar galam"larda Qilaman parvoz.
Senga ham aytmayman, sen ham eshitma, Nimaga, qay kuni, kim uchun kuldim? Kuzgi xayol kabi turma eshikda, Men, axir, senimas — ilonni suydim.
Endi bizga ishq yo‘llari xatarlidir, Ma’yuslidir, og‘riqlidir, kadarlidir, Ibtidomiz intihodan xabarlidir, Quvonchi oz, g‘ami o‘lim qadarlidir.
Bosib kela boshlar shom qorong‘usi, Uylarda chiroqlar charaqlar sho‘x-sha’n. Bu xona kechani kutib olgusi, Xo‘mrayib, badqavoq bir nazar bilan.
Hamma mendan minnatdor, Hamma ochadi quchoq. Ammo qaydan qadalgan Yelkamga buncha pichoq?..
Sizga zarracha yo‘qdir hasadim, Faqat turnalarga qalbimda havas. Ular o‘tar ekan, tirik jasadim Tub-tubida ruhim qo‘zg‘alar besas.
Bu yerda faqat tun. Faqat tun. Tun. Tun... Azobi — qabrga borishdan uzun. Qahraton muallim beradi ta’lim — "Stalin bilmaydi, o‘rtoq Stalin"...
Mening o‘ng qo‘lim bor, Mening so‘l qo‘lim. O‘ng tomonim — bo‘m-bo‘sh, So‘lida — yurak. Yuraksiz tomonda (Bilmayman o‘zim!) Yuraksiz boshim ham bo‘lishi kerak.
Hali yorilmagan Yangi peshonam, Jim turgin — Devorlar uraversin do‘q.
Derazamda ikki qush Suhbat qurdi o‘zicha: — O, naqadar odobli, Kamtar maxluq musicha!..
Iztirobdan Yurak yuksalib borar, Teranlashib borar, Borar kenglashib, Go‘shtlikdan Asabga aylanib borar...
Sizning vaqtingizni olmayman bekor, Axir, har bir satr so‘mli, tiyinli... Ammo she’r so‘ngida bir savolim bor: Vijdon bilan yashash shuncha qiyinmi?
Bu dunyodan ketganimmi, Bu dunyoga qaytganim, Tillarimdan to‘kilgan so‘z — Boychechakning aytgani.
Xayr... Yig‘lamang... Agar qaytsangiz, Kalit o‘sha joyda bo‘ladi...
Xaloyiq ortingdan boqadi hayron: Kuylaging uzunu plashing kalta, Bir qo‘lingga tutib zangor soyabon. Birida qappaygan odmi to‘rxalta...
Yaxshilab qarab ol, bu bino — qafas. Men — qushman. Vujudim shift sari o‘rlar. Odamlar entikib oladi nafas, Asabiy titranar projektorlar.
Qo‘llarim gullagan edi, bahorim, Qara, gullab turgan qo‘llarim xazon. Bo‘yningga osilib gullagan edi, Bag‘ringda yozilib gullagan edi, Ketding, ikki qo‘lim sarg‘aydi bejon.
Derazaning pardasin surib, Tongda boqdim ufqqa bekor... Men bilmabman beparvo yurib, Tog‘ boshiga qor tushibdi, qor.
Qizil chiroq — yo‘l yo‘q. To‘xtagin! Qizil chiroq — eshiklar yopiq. Nima qilay — meni sevmading, Qizil chiroq ko‘zingda yoniq.
Fevralning oxiri. Hali izg‘irin. Hali bosinqirab uxlar bog‘chalar. Yelkalar sog‘ingan bahor yomg‘irin, Xushnud qanot qoqib uchar zog‘chalar.